Asatru jest religią politeistyczną, neopogańską, próbującą odnowić starą wiarę w Bogów Skandynawskich zanim chrześcijaństwo ją wyparło - niestety, dużo źródeł i informacji z tamtych czasów została zaginiona prawdopodobnie bez powrotu.

Sweinbjorn Beinteinsson był odnowicielem Starej Wiary i islandzkim badaczem wierzeń przedchrześcijańskim. Jednak dopiero w 1973 r. XX wieku Asatru stała się oficjalną religią - jednak tylko na Islandii, mimo to powoli Asatru zaczęło kolejno zdobywać miano oficjalnej religii także w innych krajach.

Asatryjczycy uważają, że Asatru nie jest wiarą dla każdego, tak samo magia i nie mylą się. W zasadach Asatru nie istnieje coś takiego jak grzech czy potępienie, ale mają swoje zasady skonstruowane przez Johna Yeowella i Johna Gibbs Baileya które głównie opierają się na Eddzie Starszej. Asatryjczycy nie mają swoich misjonarzy, Asatru to religia która nie zmusza innych do wiary ani nie przekonuje, ich wyznawcy wierzą w Bogów innych religii i ich szanują, jednak modlą się i wysławiają tylko swoich - a co za tym idzie, Asatryjczycy są tolerancyjni i zdania, że każdy ma prawo a nawet obowiązek do odnalezienia swojej ścieżki i swoich Bogów/Boga kraz poglądu.

Wspomniane zasady Asatru, są twarde i wymagające, nazywają się dokładnie "9 szlachetnych cnót" i są one takie:

Odwaga
Zwykle jest pierwszą i najważniejszą zasadą, bez tej cnoty niemożliwe było by wyznawać resztę. Odwaga tutaj nie ma jednak wydźwięku przemocy. Chodzi o odwagę bycia sobą, bronienia swoich poglądów i przekonań, postępowania zawsze uczciwie i zgodnie z sobą bez względu na konsekwencje.

Uczciwość
Nazywana w niektórych kręgach "Prawda". Wyznawcy Asatru nie wyznają dobra bądź zła jako jednakowe dla wszystkich - zależy ono od punktu widzenia i sytuacji, chodzi więc tutaj aby postępować zawsze zgodnie z własną prawdą. W tej zasadzie mieści się także odpowiedzialność za swoje słowa - niedotrzymane obietnice, przysięgi, słowa to wielka chańba i plama na honorze.

Honor
W niektórych kręgach stoi na pierwszym miejscu, wówczas uważa się honor za całość reszty cnót, za jego duszę. W mitologii honor był wielką cnotą. Wyznawcy Asatru postępują zgodnie z honorem czyli w ten sposób aby nie wstydzić się swoich postępowań i działać zgodnie ze swoim sumieniem.

Lojalność
Inaczej "Wierność". Odnosi się ona do wszystkiego z czym czujemy się związani, zdrada np. przyjaciół, rodziny czy Bogów to rzecz nie honorowa, niegodna i nie wybaczalna, która rozwiązuje zainstaniałe wcześniej obietnice i więzi.

Samodyscyplina
Nie postępuje się egoistycznie, można robić co się chce o ile się nikogo z premedytacją nie krzywdzi, to także wytrwałe dążenie do celu, walka ze swoimi słabościami - Asatryjczycy nawet jeśli upadają, to zawsze wstają, nie poddają się.

Gościnność
Także w mitologii widzimy Odyna wołającego do rozwścieczonego Thora, że olbrzym który go obraża jest gościem i nie wolno go skrzywdzić. Gościnność to pomaganie, wspieranie i obrona istot które tego potrzebują - nie tylko tych których przyjmujemy pod dach naszego domu, ale także te z otoczenia. To była sprawa honoru i wśród wyznawców Asatru wciąż nią jest.

Odpowiedzialność
Odpowiada się na własne czyny i słowa, nie robi się nic zanim się nie przemyśli konsekwencji, nie mówi się/obiecuje niczego o ile nie jest się pewnym, że dane słowo zostanie dotrzymane. W przeciwnym razie należy mieć odwagę, aby ponieść z głową do góry konsekwencje, czyli na ogół naprawienie szkody.

Sprawiedliwość
To toleracja i szacunek dla innych ludzi, obrona słabszych, sprawiedliwe sądy, obiektywizm.

Pracowitość
Nie wysługiwanie się innymi, bycie niezależnym, samodzielnym, samowystarczalnym.